Zielona Warszawa – Zwiedzanie Warszawy
Wśród europejskich metropolii – Warszawa jest jedną z najbardziej „zielonych”. Niemal ¼ obszaru miasta stanowią parki, skwery i ogrody. Uzupełnieniem historycznych parków, będących oprawą królewskich i magnackich rezydencji, takich jak Ogród Saski, Łazienki czy Wilanów. Inne założenia, których przykładem może być nowoczesny ogród na dachu Biblioteki Uniwersyteckiej lub Pole Mokotowskie stanowiące enklawę zieleni na styku kilku dzielnic.
W Warszawie jest kilkanaście rezerwatów przyrody oraz dwa ogrody botaniczne. Jest to także jedno z niewielu miast na świecie, które może poszczycić się lasami rosnącymi w granicach miasta! Kampinoski Park Narodowy jest uznany przez UNESCO za Światowy Rezerwat Biosfery.
Warszawa, będąc wielkomiejską aglomeracją, jest jednocześnie azylem dla wielu gatunków zwierząt. Ich najliczniejszą grupę stanowią dzikie ptaki. I choć znajdują schronienie głównie nad zielonym brzegiem Wisły, ich wyjątkowym symbolem może być para sokołów wędrownych, obserwująca miasto z gniazda na szczycie Pałacu Kultury i Nauki.
Zapraszamy zatem do poznania Zielonej Warszawy.
Trasa nr. 1 Las Bielański i Puszcza Kampinoska
Las Bielański to fragment prastarej Puszczy Mazowieckiej. W XIX i XX wieku było to miejsce rozrywki mieszkańców. W niedziele i święta las tłumnie odwiedzali warszawiacy. Do ich dyspozycji były karuzele, huśtawki oraz strzelnice. Po drugiej wojnie światowej tradycje kontynuowane były przez powołany w 1950 roku Park Kultury. Place zabaw zniknęły, kiedy w 1973 roku teren ten uznano za rezerwat krajobrazowy. Obecnie ma on powierzchnię ok.152 ha i tarasami schodzi ku Wiśle. Wyznaczono ścieżki spacerowe i trasy rowerowe. Asfaltową jezdnią (która do 1951 roku była północną granicą Warszawy) dojedziemy w głąb lasu do zabudowań dawnego klasztoru Kamedułów. Zobaczymy tu m.in. Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z XVII wieku – uważany za perłę architektury baroku i najcenniejszy zabytek tej części miasta. W podziemiach kościoła działa studencka piwnica artystyczna, która sąsiaduje z katakumbami, w których spoczywają kameduli. Przy zewnętrznej ścianie kościoła znajduje się grób Stanisława Staszica (wybitnego uczonego i działacza politycznego). z tarasu widokowego roztacza się piękny widok na Wisłę.
Obok kościoła zobaczymy otoczony murem erem, czyli kamedulski klasztor, z 13 małymi domkami, w których żyli mnisi do początku XX w. Z kościołem i domkami kamedułów sąsiaduje kompleks budynków Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz współczesny budynek Domu Rekolekcyjno-Reformacyjnego.
Po przejechaniu ok.20 km – dojedziemy na skraj Puszczy Kampinoskiej.
Kampinoski Park Narodowy
Utworzony został w 1959 roku. Jest drugim co do wielkości w Polsce i jedynym parkiem narodowym w Europie położonym bezpośrednio w sąsiedztwie stolicy państwa. Powołano go w celu w celu ochrony najlepiej zachowanych w Europie zespołów wydm śródlądowych, naturalnych zbiorowisk leśnych i bagiennych. Na terenie parku żyje ponad pięć tysięcy gatunków zwierząt. Z powodu swej różnorodności biologicznej obszar KPN został uznany przez UNESCO za rezerwat biosfery, a przez Parlament Europejski za ostoję ptaków o randze europejskiej. Lasy KPN były świadkiem wielu wydarzeń historycznych, o których przypominają liczne miejsca pamięci narodowej.
Nasz spacer rozpoczniemy od cmentarza-mauzoleum w Palmirach z grobami 2115 ofiar potajemnych egzekucji dokonywanych przez hitlerowców w Puszczy Kampinoskiej w latach 1939-41i innych podwarszawskich lasach do 1943 r. Spoczywają tu wybitni działacze polityczni i społeczni, naukowcy i intelektualiści, sportowcy, twórcy kultury, męczennicy za wiarę, m.in. marszałek sejmu Maciej Rataj, wiceprezydent Warszawy Jan Pohoski, olimpijczyk Janusz Kusociński, błogosławiony ks. Zygmunt Sajna i wielu, wielu innych.
Zwiedzimy również Muzeum Walki i Męczeństwa Palmiry. Muzeum na miarę XXI wieku jest pięknie wkomponowanej w otaczającą go zieleń. Gromadzi pamiątki po ofiarach oraz niemiecką dokumentację. Przez szklaną taflę rozciąga się widok na cmentarz. Budynek częściowo obłożony jest blachą , w której wywiercono otwory przypominające ślady po kulach.
Po obejrzeniu mauzoleum- zaprosimy Państwa na ok. 2 km spacer do wsi Pociecha (w razie niepogody lub zmęczenia – możemy również podjechać autokarem). Zobaczymy tu tzw. Krzyż „Jerzyków” upamiętniający ciężkie walki toczone wokół Pociechy na przełomie sierpnia i września 1944 r. przez Powstańcze Oddziały Specjalne „Jerzyki” pod dowództwem por. Jerzego Strzałkowskiego „Jerzego”.
Zobacz inne propozycje: