Mauzoleum Walki i Męczeństwa – Zwiedzanie Warszawy w przewodnikiem
Początki tego osławionego złą sławą miejsca sięgają października 1939 r. kiedy do siedziby byłego Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego wkroczyła Niemiecka Grupa Operacyjna Policji Bezpieczeństwa. Aleja Szucha zmieniła nazwę na Strasse der Polizei. Wjazdy na ulicę były ściśle kontrolowane zza ustawionych po dwóch stronach ulicy szlabanów. W części dawnej piwnicy budynku urządzono tak zwany ” areszt domowy” . Od tego momentu ten adres stał się synonimem tragicznego losu wielu Polaków. Na potrzeby aresztu zaadaptowano pomieszczenia w suterenie lewego skrzydła, gdzie przed wojną znajdowała się szatnia dla pracowników ministerstwa. Przestrzeń podzielono na dwie części na cztery cele zbiorowe. W drugiej wydzielono 10 cel ” dla szczególnych osób” – izolatki. Prowadził do nich oddzielny korytarz. Pomiędzy nimi znajdował się pokój dla dyżurnego profosa urzędu.
Przesłuchania prowadzono na górnych kondygnacjach. Zawsze prowadzone były w taki sposób, by złamać psychicznie i fizycznie więźnia. To co się stanie z przesłuchiwanym, zależało czasem w jakim „nastroju” był danego dnia funkcjonariusz prowadzący śledztwo. W zachowanych w Mauzoleum izolatkach i „tramwajach” odkryta w tynku inskrypcje wyryte przez więźniów, najprawdopodobniej pochodzące z roku 1944. O czym „mówią” do nas osadzeni? O tym opowiada ekspozycja stała zorganizowana w dawnym areszcie śledczym gestapo. Szczególnie zwraca uwagę inskrypcja „Najtrudniej jest cierpieć”, będąca pewnego rodzaju podsumowaniem tego okrutnego miejsca. Wystawę dopełniają zdjęcia i kubiki multimedialne.
Zobacz trasy zwiedzania: